Eind goed, al goed!

Hoe dichter we bij Rio de Janeiro komen, hoe meer we gaan opzien tegen al het gedoe op het vliegveld. Fietsen moeten in "geschikte" verpakking. Alle tassen moeten in twee pakketten. We moeten 'n verblijf in Rio zoeken en dan met een taxi naar het vliegveld. Ook moeten we door gevaarlijke favela's en ons is geadviseerd, om daar beslist niet te fietsen.'n Stad is niks voor ons. Wanneer we echt oud zijn, gaan we wel steden bezoeken. Bij ons wereldfietsers is de reis het avontuur. Ik zeg vaak tegen Peeetje: "Het vertrek en de aankomst, dat zijn voor mij de mooiste momenten op een dag". Bij het vertrek voel ik me energiek en fit, de endorfine gaat weer stromen en ik verheug me op wat komen gaat, op de dag die voor mij ligt. Bij aankomst ben ik blij en dankbaar, dat we het gehaald hebben en dat we plek om te slapen hebben. Als we Anga do Reis verlaten is het warm en benauwd. Net nadat we gestopt zijn, om een foto te maken van de kilometerteller met 3000 km op het schermpje, komen we een andere wereldfietser tegen. Trots laten we onze 3000 km zien en hij zijn 19.069 km. Verschil moet er zijn! Maar hij is al bijna een jaar onderweg en wij bijna 7 weken. Ook is hij veel jonger. Dat is het verschil!

Het wordt drukker en drukker. Het landschap verandert ook, het wordt droger en dorrer en veel rommelige stadjes vlak na elkaar met daartussen veel klimmetjes en afdalingen over slechte shoulders. Dit is niet meer leuk. We zijn toe om wat te drinken. Ik zie drie bussen staan en in een van die bussen, zit een mannetje. "Zal ik eens vragen of er een bus is, die ons naar Rio kan brengen?", zeg ik tegen Peeetje. "Probeer maar, ik denk dat jij het te simpel ziet", zegt mijn lief. Mannetje belt ander mannetje. Mannetje 1 gaat 10 minuten weg en komt terug met mannetje 2 in een mooie snelle auto. Mannetje 2 wil ons voor 300 Reaal (€100,00) wel naar het internationale vliegveld brengen. Wij stemmen er mee in. Maar gaat alles wel in de auto? Dat lukt ook. We geven mannetje 1 een flinke fooi en na een dik uur staan we voor de balie van KLM-Air France op Galeao International Airport in Rio. Maar dat is balen. We kunnen a.s. dinsdag (3 sept.) pas mee, maar wel business class. We moeten dan €6000,00 bijbetalen. De volgende optie is donderdag en €2500,00 bij betalen (Premium Economy). Nou dat doen we ook niet. Dan wachten we maar tot 10 september. De vriendelijke juf belt met haar baas en die geeft toestemming om ons vanavond om 19.00 uur met Air France Premium Economy via Parijs naar Amsterdam te laten vliegen. Yes, dit doen we! Nu nog de "geschikte" verpakking. "No problem, zegt de vriendelijke juf, die nog nooit in zo'n korte tijd zoveel heeft moeten rekenen. De KLM verschaft dozen". De creditcard trekt het (letterlijk) niet meer en wij pinnen ieder van onze 'gewone' pasjes de extra kosten en gaan als een gek inpakken. Precies 24 uur later worden we door Peters broer opgehaald na heerlijke vlucht in een Airbus met veel beenruimte en lekker eten en drinken. We konden Koos een kwartier voor vertrek bereiken op de wifi van Air France (wachtwoord concorde).  Zo, wat hebben we het weer goed gedaan! Nu genieten van de Hollandse nazomer en op ons gemak ons werk voorbereiden voor volgende week. Hier hebben we ook weer zin in!