Punta del Diablo!

Vandaag wilden we gaan kamperen, want alhoewel het hier winter is, vinden wij de temperatuur vandaag 's zomers! De nachten zijn erg koud, zelfs op de kamertjes waar we geslapen hebben, maar zijn wij nou ervaren wereldfietsers? The Lonely Planet belooft, dat er twee campings het hele jaar open zijn en je kan er ook cabins huren met elektriciteit. Wij gaan ervoor! We vertrekken uit ons hotelletje uit Rocha pas om half tien.De zon staat hoog aan de hemel. Na 35 km een parador, netjes aangegeven, zoals het hoort! 'n Lekker bakkie en als extra toegift kan ik ook nog eens mijn zweethemd snel wassen in de wc. Sokken van gisteren liggen al te drogen op de voortassen. Truitje kan er mooi bij.

Ik verheug me op de mooie kust bij Puenta del Diablo. Ik zie ons al zitten bij ons tentje heerlijk in de zon! At least op de veranda van een cabin! Ons middageten (spinaziequiche) verorberen we op een bankje in het park van Castillos. Mijn hoofd gaat in de zon (lichttherapie)! Die kale plekken komen zeker te weten van de inentingen tegen rabiës. Ik zie eruit als een zieke hond. Goed, dat niemand me hier kent!

 

Het blijft kicken. Wilde emoes en tentjes met lokale koopwaar zomaar uit het niets. Wind in de rug en de hoogste gemiddelde snelheid ever (20.1)! En dan plots ook uit het niets, komt er mist op. Peter vertelt, dat dit in Oostvoorne ook wel eens gebeurt. En zo komen wij in de kou aan in Punta del Diablo. De camping is dicht en onze fantastische fietsdag eindigt in een hotel, waar wij de enige gasten zijn. Alsof de duivel ermee speelt!